Felieke van der Leest (NO/NL)

Op de foto zien we een huisvrouw uit Californië, althans dat zegt het bijschrift, die ooit de lage status van eieren wilde opvijzelen door er sieraden van te maken. Felieke van der Leests eigen werk heeft iets onmiskenbaar absurdistisch. Koren op haar molen. Dit zijn de eieren van de gans met de gouden eieren. Bij haar laat de gans zelf ook een pootje zien. Felieke maakte het werk in de glaskraaltjes-techniek waar ze bekend om staat. Maar dan wel vergulde kraaltjes van maar liefst 24k.

Een andere foto waar Felieke mee aan de slag ging, was die met de twee jonge vrouwen. Wat als ze in onze tijd op de foto moesten? Ze zouden een #metoo activist kunnen zijn of ‘fan merch’ dragen van Felieke’s band Scrotum Clamp.

Herman Hermsen (NL)

Als nieuwsfoto’s eind jaren 60 in kleur waren, hadden we een ‘in kleur gedrenkt’ geheel gezien. Herman Hermsen gebruikte wat hij zag en niet wat hij wist. Zo ontstaat er een zwart-wit halssieraad, een spelletje met de tijd. Het koppel op de andere foto lijkt niet te kunnen kiezen. Ze staan op het punt de verschillende snoeren dan maar te combineren. De overtreffende trap daarvan zijn de schakelkettingen om B.A. Baracus’ nek. Je moet wel de bijbehorende spieren hebben om die hoeveelheid goud te kunnen dragen. En de ‘blauwe ballen’? Die zijn geïnspireerd op de Boston Strangler, een seriemoordenaar die in gevangenschap sieraden is gaan maken. Extranalities-lid Tim Carson vindt het vooral zorgwekkend dat de man geobsedeerd is door halskettingen. Maar Herman leeft mee: die zal wel niet aan zijn trekken komen achter de tralies.

Peter Vermandere (BE)

Een hippie verkoopt kettingen van stokjes en wol, die ‘God’s Eye’ voorstellen. Ze zien er niet erg stevig uit. Het zal hem om de spirituele lading te doen zijn geweest. De echo van die oude nieuwsfoto is bij Peter Vermandere een heel stuk robuuster geworden. Een stuk aardser ook. Er is een hanger met aluminium van de oorspronkelijke panelen van het Brusselse Atomium. Een andere bestaat uit een stuk bewerkt ivoor dat eigenlijk een noot is. Of versieringen van metaal die in een mal gevormd zijn met een historische hogedrukpers. En bij de volgende kijken glinsterende amethisten ogen je aan. Die hippie van toen zou wel weten van wie die ogen zijn.

Sara Gackowska (PL/IT)

Drie foto’s met op elk een vrouw met sieraden: een meisje laat zelfgemaakte waar zien voor een verkoopbeurs, een jonge vrouw draagt ‘Indian Jewelry’ en een dame brengt een ode aan de knoopcelbatterij, destijds een geweldige technische innovatie.

Sara Gackowska laat zich inspireren door de sfeer van de analoge foto’s, gemaakt met een fotorolletje, chemicaliën en papier. Hoe anders is dat nu, als we met onze vingers over glas vegen om visuele beelden tot ons te nemen. Sara zoomt in op de afgedrukte foto. De schijfjes zijn pixels die uit de papieren foto’s zijn gehaald. In het halssieraad is elk deel uit precies één foto gevormd: een meisje, een jonge vrouw en dame.

Denise Reytan (DE)

Een juweliersechtpaar lacht ons trots toe. Van oude juwelen hebben ze een kerstboom gemaakt. Hun klanten zijn onder de indruk. Zelf dragen ze ook nog het een en ander, zoals een horloge op een borstzakje. Het was de vogel rechtsboven die Denise Reytans verbeelding aan het werk zette. De vogel is aangetrokken tot de edelstenen en het geglinster. Net als de klanten van het juweliersduo. Maar de vogel is ook vrij volgens Denise. Nadat ze hem een glanzend zilveren laagje heeft gegeven, vliegt hij door. Op zijn reis ontmoet het vogeltje een krokodil. En wie weet hoeveel nieuwe vrienden er nog wachten onderweg…

Timothy Information Limited (UK)

Timothy Information Limited, oftewel Tim Carson, zag bij het bekijken van de foto’s uit de oude doos veel mensen die al hun broches en buttons tegelijk dragen. Deze mensen willen duidelijk iets vertellen. Of misschien graag ergens bij horen, wat het ook een sneu randje geeft. Tim wilde graag weten hoe het de jonge en optimistische Bruna en Doug was vergaan. Het lukte hem Bruna op te sporen. Het plan was dat Tim op basis van wat Bruna over haar leven vertelde, sieraden zou maken. Die zou hij aan haar sturen in ruil voor een foto waarop ze ze draagt. Bruna, waarschijnlijk overweldigd door de enthousiaste Brit, liet niks meer van zich horen.

Wat Tim nu in handen heeft is een schaduw van een gebeurtenis die ooit werd vastgelegd in een foto. Ook maakte hij een tijdcapsule voor Bruna met een verzameling ervaringen die je maken tot wie je bent. Tot slot is er een broche met de tekst ‘I am here’. Maar wie is waar en wanneer was dat? Je hoeft maar naar Tims dubbelportret te kijken om te weten foto’s een spelletje met je kunnen spelen. 

Sofia Björkman (SE)

De foto die Sofia Björkman in handen kreeg, ging over een kunstenaar die schelpen en noten afgoot. Ook trof ze een stukje krantenartikel aan, met zinnen als ‘A woman wearing a solid silver peanut on a cord around her neck is not necessarily showing her political preference’ en ‘Sometimes nature doesn’t produce the perfection people seem to want….’

Op een andere foto staat een model met een futuristisch kunstwerk van metaaldraad op haar hoofd. Ook het vogeltje dat ze vasthoudt is een draadsculptuur. Sofia besloot aan de slag te gaan met metaaldraad. Ze begon 3D te tekenen om ‘the perfection people seem to want’ te benaderen. Het werk dat u hier ziet is uiteindelijk niet van metaaldraad maar van draadachtig polycarbonaat. Licht, transparant en sterk. Maar ook geassocieerd met plastic-vervuiling en ongezonde stoffen. Sofia toont dan ook niet het zeewezen zelf maar het – eveneens prachtige – skelet ervan.

Christoph Zellweger (CH)

Het is 1946 en we zien een tafel met in Duitsland in beslag genomen sieraden. Met deze foto in gedachten onderzocht Christoph Zellweger “datgene wat geconfisceerd, verzegeld en bewaard is.” De sieraden in de ReCollection-serie bestaan uit oude metalen sigarettendoosjes, die hermetisch zijn afgesloten. Zijn werk houdt verband met het debat dat gaande is over de nasleep van het kolonialisme. Hoe gaan we om met de miljoenen kunstwerken en culturele objecten die op onrechtvaardige wijze in musea, collecties en privébezit zijn terechtgekomen?

Flarden tekst zijn half te lezen onder de dikke goudgeel gelakte oppervlakken. Er staat bijvoorbeeld ‘Legally stolen’ of ‘Embroidered with pearls and adorned with cowries’. Christoph legt uit dat de handgeschreven woorden zijn gegraveerd door middel van zandstralen, en uit verschillende artikelen en rapporten komen over de vele Re’s: Repatriëring, Restitutie, Redistributie en Reparatie.

Catarina Silva (PT)

Catarina Silva moest reageren op een foto van pauselijke sieraden. En een enorme Schiaparelli ketting van glazen kralen ingepakt in bladgoud. Het is duidelijk waarom fotografen deze beelden maakten. Zo’n foto is bedoeld is om een herinnering vast te leggen. Maar wat Catarina opviel, is dat het beeld ook andere herinneringen oproept. In haar geval waren de oude foto’s een bruggetje naar feestelijke herinneringen, in de vorm van snoeppapiertjes en chocoladefolie, voorzichtig uitgespreid en bewaard. Dat ritueel met het tere gekleurde metaalfolie heeft Catarina Silva in materiaal gevat. Het is nu niet meer een foto die een herinnering oproept. In plaats daarvan is het het sieraad dat de schoonheid van vergankelijke herinneringen oproept.